The Pycnogonid family Austrodecidae

摘要: DE PYCNOGONIDEN- FAMILIE AUSTRODECIDAE Toen mij, in 1954, uit Oslo een verzameling Pycnogonida van de „Norwegian Scientific Expedition to Tristan da Cunda 1937—1938“ ter bewerking werd opgezonden, kon ik niet vermoeden dat deze kleine collectie aanleiding zou geven tot uitgebreide revisie gehele familie. In het Noorse materiaal Cunha bevond zich evenwel Austrodecus soort, die sterk geleek op reeds beschreven vorm Antarctische glaciale. Om geheel zeker te zijn determinatie vroeg enig vergelijkingsmateriaal leen aan British Museum (Natural History) London. Tot mijn verrassing bleek alleen andere soort behoren, doch ook veel minder uniform dan had verwacht. Dr. Isabella Gordon, conservatrix afdeling Museum, zond mij desgevraagd welwillend gehele, zeer grote op, verzameld tijdens Discovery en – Australian New Zealand Antarctic Research Expedition. Het nu al spoedig algehele familie Austrodecidae nodig was. Hiertoe aanzienlijk aantal instituten geleend, zodat alle soorten exemplaren onder ogen kreeg. Alle of opnieuw afgebeeld (pags. 33—77) hun verschilmerken waarde onderzocht 26—27). Naast biosystematische revisie, aandacht besteed waarschijnlijke wijze ontstaan der Austrodecidae. Tegenwoordig wordt meer aangenomen geographische isolatie belangrijkste factoren is bij soortvormingsproces. Bij land levende organismen herhaling aangetoond morphologische genetische samenstelling populaties tezamen vormen, varieert met landstreek door bewoond. Indien areaal continu verspreid is, zulke variatie meestal geleidelijke veranderingen samenstelling. Is daarentegen verspreiding discontinu, bijvoorbeeld doordat geisoleerde eilanden voorkomen, kunnen er sprongsgewijze aantoonbaar zijn. algemeen worden afwijkende ondersoorten genoemd. Als zo’n ondersoort contact overige verliest, zal zij, toedoen allerlei processen zoals mutatie, selectie, adaptatie, „genetic drift“ ..., haar eigen weg gaan. loop tijd zij zodanige verschillen oorspronkelijke gaan ontwikkelen, als aparte dient opgevat. Behalve ontwikkeld, kruisingen tussen daarvan afgeleide mogelijk Dit proces soortvorming isolatie, wel speciatie, zeedieren, den regel landdieren, treedt zoveel moeilijker op. Soortvorming daarom slechts zelden zeedieren. derhalve interessant gevonden zeespin-familie belangrijke rol heeft gespeeld. Zoals bekend, geschiedt speciatie twee stappen. Tijdens eerste stap valt aanvankelijk verspreide uiteen populaties. geen uitwisseling genenmateriaal plaatsvindt, zullen elkaar divergeren, daarna soorten. tweede sommige allopatrische weer elkaars verspreidingsgebied terecht komen, hier naast blijven voortbestaan omdat tevens voortplantingsisolatie hebben verkregen. De Pycnogoniden-familie nu, levert fraaie voorbeelden beide stappen 10—14). mogelijke redenen waarom middel zo actief (is geweest), o.a. aangewezen: merkwaardige klimatologische condities zuidelijke zeeen 20—21), gespecialiseerde bouw Austrodecidae, waarschijnlijk levenswijze gecorreleerd (pag. 19) voortplanting 19). omvatte voor vijf soorten, waarvan drie (onbenoemde) varieteiten. Na dit uitgebreid 17 zekere viertal onzekere. dezer nogal merkwaardig: bewoont wateren (het continent, South Georgia), terwijl verscheidene de, eveneens koude, Antiboreale zone (Vuurland, Patagonie, Falkland eilanden, Macquarie eiland, Campbell Auckland Prince Edward Gough eiland enz.) bewonen. Via eilanden-reeks ten oosten Australie (Macquarie Nieuw Zeeland) dringen onbelangrijk naar noorden ver warm-gematigde zone. verspreidingspatroon opvallend, heden dage bewoonde kusten onderling sterke vertonen vaak afstanden gescheiden nadere beschouwing echter vrijwel volgens theorie Drift Continenten vroeger kustlijn zouden gevormd 25). Vergelijken wij kaarten A. Wegener vervaardigd illustratie drifttheorie (fig. 10) zien practisch huidige Patagonie westen Zeeland oosten, deel uitmaakte continue Pangaea, oercontinent voordat continenten elkander geweken waren. kan dus goed overeenstemming geacht worden.