Tunnelvisies en cirkelredeneringen in kennisuitwisseling knooppuntenbeleid

摘要: Knooppuntontwikkeling staat momenteel volop in de belangstelling vervoersplanologie. Met een grote stapel adviezen en onderzoeken wordt steeds opnieuw het belang benadrukt om nieuwe stedelijke ontwikkelingen te concentreren op beste bereikbare plekken, met elk geval goed openbaar vervoer. Tegelijkertijd voortdurend probleem dat ruimtelijke ontwikkelingspotenties als gevolg van investeringen OV genegeerd worden zo onderbenut blijven. De wijze waarop debat omgegaan kennis over hoe knooppuntontwikkeling ‘gemaakt’ kan worden, prikkelde ons tot schrijven dit paper. In lijkt wishful thinking, fact-cherry picking elkaar napraten kopieren soms overheersen. Kennis voor doel gunstig mogelijke geframed, - onbewuste cirkelredeneringen resultaat. Door ontbreken kritische reflectie zijn tunnelvisies gevolg. Wij beargumenteren paper door onjuist interpreteren presenteren niet langer ‘bewijsgestuurd beleid’ ingezet, maar er sprake is ‘beleidsgestuurd bewijs’. Dit vervolgens kritiekloos gekopieerd kleine kring vakgenoten. Het selectief gebruiken leidt onze ogen collectief cognitief dissonantieproces, waarbij (onbedoelde) (onbewuste) ware feiten gezien. Vanuit ethisch perspectief plaatsen wij hier vraagtekens bij, omdat ‘verkeerde kennis’, of onjuiste framing bestaande nu uit onwetendheid opzet voortkomt onzorgvuldig, inefficient ondoelmatig beleid leiden. vakwereld veel weinig kritisch naar gekeken gereflecteerd. Hoewel genoeg aanwezig is, lukt knooppuntontwikkelingdiscussie voorbij krijgen. Kritiek tegenspraak gewaardeerd snel terzijde geschoven. gebrek aan reflectie. integratie kennis, kennisuitwisseling juiste feiten, wellicht groter dan tussen OV-beleid vastgoedontwikkelingen. betogen onderzoekers beleidsmakers belangrijke maatschappelijke taak hebben cirkelredeningen bediscussieren. Om knooppuntenbeleid succes maken juist kritiek, nodig, plaats voortdurende herhaling hun verband gehaalde daardoor argumenten. Laat oplossing zoeken, probleem!