摘要: In het Nederlandse deel van de Maas komen nagenoeg alle oorspronkelijke vissoorten voor, zelfs soorten die over lange afstanden migreren, zoals Zeeprik (Petromyzon marinus) en Zeeforel (Salmo trutta). Deze restpopulaties zijn een belangrijke basis voor ecologisch herstel. Door sterk doorgevoerde normalisatie waterkwaliteit wordt visstand echter gedomineerd door niet specifieke soorten, Blankvoorn (Rutius rutilus), Brasem (Abramis brama) Snoekbaars (Sander lucioperca). De vijf vispassages lijken grootteklassen passeerbaar, maar er is geen zicht op rendement. inzichten in regionale migratie tussen haar zijrivieren beken ontbreken
参考文章(0)