摘要: Publiekssamenvatting proefschrift Barend Wind Housing wealth in Europe: Institutions and inequality Nederland is een van de koplopers Europa wat betreft woonvermogensongelijkheid, blijkt uit het promotieonderzoek (Tilburg University). Dit schokkende conclusie, aangezien vermogensopbouw decennialang belangrijkste motieven achter beleid gericht op uitbreiding eigenwoningbezit geweest. Woonvermogen dreigt scheidslijnen Nederlandse samenleving te worden, vergelijkbaar met inkomen of opleidingsniveau. In zijn onderzoekt welke wijze verschillende Europese landen omgegaan en hoeverre sociale- leeftijdsgroepen hiervan vruchten hebben kunnen plukken. vrijwel heel sinds Tweede Wereldoorlog sterk toegenomen. Een uitzondering Duitstalige landen, waar huurders nog steeds meerderheid vormen. periode tussen 1945 1985 vooral bouwsubsidies, verschaffing betaalbare bouwgrond fiscale voordelen ervoor gezorgd dat meer huishoudens – bijzonder jongere lagere sociaaleconomische status stap zetten huurhuis naar koopwoning. Na beleidsinstrumentarium drastisch veranderd. Onder invloed neo-liberale wind VS overheden getracht koopsector vergroten door privatisering sociale huurwoningen, deregulering huurmarkt liberalisering hypotheekmarkt. Nederland, Verenigd Koninkrijk, Denemarken Zweden heeft dit sterkst voet aan grond gekregen. Het ertoe geleid verhuizen opzicht zeer succesvol debat over toenemende vermogensongelijkheid, aangezwengeld Frans ster-econoom Piketty laat zien we ook impact ogenschouw moeten nemen. saillant weinig opgemerkt - detail vuistdikke boek enorme toename vermogen ten opzichte nationale inkomen, geheel wijten groei woonvermogen. Wind’s doet hiertoe aanzet. liberale regulering (zoals Nederland) woonvermogensongelijkheid De verruimde financieringsmogelijkheden lage sociaal-economische huis kopen zodat daadwerkelijk af betalen. Zij bouwen hierdoor op, zeker wanneer ze overwaarde hun woning gebruiken om relatief inkomens vullen. Tegelijkertijd hypotheekmarkt geresulteerd structureel opgeblazen volatiele woningprijzen. Zittende eigenaar-bewoners die gekocht voor profiteren opbouwen. Woonvermogensongelijkheid lage- hoge komt eerste plaats voort koopkrachtverschillen woningmarkt. Huishuidens hoog nu eenmaal uitgeven. Echter, boeken bovendien minder vermogenswinsten dan status. ruimtelijke uitsortering etnische groepen zich haast alle grote steden voorgedaan afgelopen 20 jaar, motor hier achter. Huishoudens veel economisch cultureel kapitaal inkopen buurten stijgende woningprijzen, terwijl keuze beperkt is. Wat betekenis beleidsmakers? Dat gefinancialiseerde stimulering leidt tot ongelijkere woonvermogensverdeling. blik grens leert her-regulering hypotheekmarkt, vastgoed-afhankelijk maken economie (Rijksbeleid) terugdringen ongelijkheid (lokaal beleid) kan bijdragen verkleinen zonder betaalbaarheid wonen onder druk zetten.
参考文章(0)