Environmental DNA: toepassingsmogelijkheden voor het opsporen van (invasieve) soorten

摘要: De methode om met environmental DNA (eDNA) de verspreiding van soorten te bepalen is een relatief nieuwe benadering. Met deze methode is het mogelijk soorten te detecteren zonder ze daadwerkelijk waar te nemen of te vangen. Hierbij wordt gebruik gemaakt van zeer gevoelige technieken om soorten te detecteren aan de hand van extracellulair DNA of celrestanten die soorten in het milieu achterlaten. In water breekt eDNA binnen enkele dagen tot een maand af. Het aantonen van eDNA in een watermonster wijst dus op de recente aanwezigheid van de betreffende soort. De eDNA-methode is inmiddels voor een groot aantal soorten verdeeld over een groot aantal verschillende soortgroepen succesvol toegepast.