Klimaatsignaal’21. Leren omgaan met onzekerheden

摘要: 8 9 gewikkeld, maar de mondiale en regionale klimaatmodellen worden alsmaar beter en de computers om de enorme hoeveelheden data te verwerken krachtiger. Toch zullen er altijd onzekerheden blijven. Dat is eigen aan klimaatkennis, omdat de wetenschap soms nieuwe factoren ontdekt waarmee voorheen geen rekening gehouden werd, zoals het gedrag van grote ijskappen. Om klimaatverandering in de toekomst in kaart te brengen houden onderzoekers grofweg rekening met twee soorten onzekerheden. De eerste zijn onzekerheden in de natuurwetenschappelijke kennis en de gebruikte klimaatmodellen. Dan gaat het bijvoorbeeld om terugkoppelmechanismen als wolkenvorming en het gedrag van oceanen. Sommige onzekerheden kunnen grote gevolgen hebben, zoals de mogelijk versnelde smelt van grote ijskappen.De tweede soort onzekerheid betreft de uitstoot van broeikasgassen door de mens. De klimaattop in Glasgow maakte weer eens duidelijk hoe moeilijk het is om wereldwijd afspraken te maken over emissiereducties om de temperatuurstijging te beperken zoals afgesproken in het Akkoord van Parijs. Dat is een kwestie van politieke keuzes en belangenconflicten tussen rijke landen die de opwarming grotendeels veroorzaakt hebben, arme landen die er de gevolgen van ondervinden, opkomende landen (India, China, Brazilië) die zich verder willen ontwikkelen, en landen die veel olie, gas en steenkool exporteren (Rusland, Midden-Oosten). Commerciële belangen van de fossiele brandstof-en agro-industrie spelen daar nog eens doorheen. De toekomstige uitstoot is fundamenteel onzeker en wordt hanteerbaar …