作者: S. A. Mohammadi , M. Hejazi , Gh. Golmohammadi , Sh. Iranipour
DOI:
关键词: Botany 、 Natural enemies 、 Toxicology 、 Biology
摘要: بالتوری سبز یکی از دشمنان طبیعی مهم است که در گلخانه برای کنترل آفات حشرهای استفاده شده و اغلب سامانههای کشاورزی فعال است. بنابراین، بررسی اثرات کشندگی زیرکشندگی حشرهکشها روی این شکارگر مفید خواهد بود. سمیت حشرهکشهای اندوسولفان، ایمیداکلوپرید ایندوکساکارب لاروهای سن اول سبزChrysoperla carnea (Stephens) آزمایشگاه شد. روش زیستسنجی تماس با باقیمانده ظروف پتری شیشهای گردید. مقادیر LC50 برآورد به ترتیب 251، 6/24 133 میلیگرم مادهی مؤثر میلیلیتر بودند. بین حشرهکشها، سمیترین ترکیب ارزیابی غیرکشندگی، LC25 هر حشرهکش تیمار شدند. سپس جدول زیستی باروری بنابر نتایج تجزیهی واریانس، ارتباط دورهی نشو نمای لارو شاهد تیمارها تفاوت معنیداری بود، اما مختلف اختلاف معنیدار نبود. دروهی سنین دو سه لاروی، شفیرگی، طول عمر حشرات کامل نر ماده، نسبت جنسی تحت تأثیر قرار نگرفتند. فقط نرخ خالص تولید مثل (R0) طور گرفت. سایر پارامترهای زندگی شامل: ناخالص (GRR) ، ذاتی افزایش جمعیت (rm)، میانگین زمان نسل (T)، دوبرابر شدن (DT) متناهی (λ) مشاهده نشد. بالاترین پایینترین 178/0 169/0 بود دست آمده، سمیتترین مورد آزمایش اندوسولفان مکانهای بعدی داشتند. اگر مشابهی موقعیت مزرعهای آید، ممکن کاندیدهای مناسبی برنامههای مدیریت تلفیقی باشند.