作者: Artur Bijoś , Mieczysława Czerwionka-Szaflarska , Artur Mazur
DOI: 10.1016/S0031-3939(07)70358-X
关键词: Theology 、 Medicine
摘要: Przewlekle czynnościowe zaparcie stolca jest jedną z najczestszych dolegliwości chorobowych, ktorymi spotyka sie lekarz w swojej codziennej praktyce medycznej. Dotyczy 5% ogolu porad udzielanych przez pediatrow oraz 25–30% dzieci konsultowanych na oddzialach i poradniach gastroenterologii. Etiopatogeneza zaparcia najprawdopodobniej wieloczynnikowa. Zdecydowana wiekszośc przypadkow to czynnościowe, dlatego diagnostyka oparta wywiadzie lekarskim badaniu przedmiotowym. Niezaleznie od tego nalezy zawsze przeprowadzac wnikliwe postepowanie roznicujące. Leczenie stolca, leczenie dietetyczno-farmakologiczno-psychologiczne, opiera przede wszystkim wieloletnich obserwacjach doświadczeniu. Niepowodzenia leczeniu zaparciem wynikają glownie nieznajomości patofizjologii zaparcia, ale takze niewlaściwego postepowania medycznego. Dzieci wymagają wieloletniej obserwacji lekarskiej ze wzgledu mozliwośc nawrotu i/lub ich przedluzania poza okres dojrzewania. W pracy przedstawiono wspolczesne metody diagnostyki sposoby leczenia czynnościowego u dzieci.