Invasive treatment strategies in patients with myocardial infarction in Poland

摘要: WSTĘP Wedlug aktualnie obowiązującej wiedzy i wytycznych Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego z 2008 roku pierwotna przezskorna interwencja wiencowa (PCI, percutaneous coronary intervention) jest najlepszą metodą leczenia zawalu serca uniesieniem odcinka ST (STEMI, elevation myocardial infarction), zapewniającą zmniejszenie śmiertelności chorobowości pacjentow w porownaniu tradycyjnym leczeniem zachowawczym lub fibrynolitycznym (zalecenia ESC klasy IA) [1–3]. Podobne korzyści wczesnej interwencji (< 24 h od wystąpienia dolegliwości) na rokowanie chorych zaobserwowano grupie ostrym zespolem wiencowym bez uniesienia wysokiego ryzyka, glownie zawalem (NSTEMI, non-ST infarction) [4]. W krajowym systemie opieki zdrowotnej angioplastyka u NSTEMI) powinna byc wykonywana jednostkach specjalistycznych uprawnionych do realizacji procedur E11–E14 katalogu świadczen medycznych refundowanych ze środkow publicznych przez Narodowy Fundusz Zdrowia, a wiec szpitalach gwarantujących calodobowy dyzur zakresie kardiologii inwazyjnej. Wydluzanie czasu pierwszego kontaktu pacjenta systemem medycznej przywrocenia drozności tetnicy odpowiedzialnej za zawal powoduje pogorszenie rokowania [2, 5–10]. swojej analizie De Luca wsp. [11] wykazali jednoznaczną zaleznośc miedzy opoźnieniem leczeniu pierwotną PCI śmiertelnością obserwacji rocznej. Kazde dodatkowe 30 minut opoźnienia inwazyjnym wiązalo sie zwiekszeniem wzglednej rocznej o 7,5%. Powyzsze wyniki uwzgledniono zaleceniach Kardiologicznego, ktorych szczegolną uwage zwraca dopuszczalny czas zgloszenia chorego lekarza wdrozenia reperfuzyjnego. Zgodnie wytycznymi medycznego udroznienia nie powinien przekraczac 120 minut, szczegolnych przypadkach, takich jak wczesna prezentacja (do 2 początku bolu) czy rozlegly obszar zawalu, 90 minut. Istotny fakt, podkreśla sie, iz wyboru STEMI, ale tylko ośrodkach pelniących zawalowy, co pozwala utrzymac odpowiedni standard terapii dzieki duzemu doświadczeniu zespolu zabiegowego [1–3, 5]. Realizacja codziennej praktyce klinicznej napotyka wiele utrudnien logistycznych powodujących istotne przekroczenie zalecanych relacji czasowych.